Hoe verliep je loopbaan?
In 1975 ben ik geslaagd als kleuterjuf. Ik stond voor de klas in een tijd dat het kleuteronderwijs nog helemaal los stond van de lagere school. Iedereen deed voornamelijk zijn eigen ding, de teamvergaderingen moesten nog ‘uitgevonden’ worden. In 1986 werden de kleuterschool en lagere school samengevoegd tot de basisschool die we nu kennen. Ik heb daar voornamelijk in groep 1-2 gewerkt. Ondertussen ben ik gaan studeren en werd ik de eerste ib’er van de school. Dit speelde zich allemaal af op dezelfde school in Reuver, waar ook echt mijn roots liggen. Door mijn studie onderwijskunde kwam ik op de PABO terecht. Hier werd ik gevraagd om lessen over het jonge kind te geven. Tijdens mijn tijd bij de PABO heb ik het vak over het werken met jonge kinderen aan studenten mogen overdragen, dat vond ik geweldig om te doen. Maar op een gegeven moment hadden ze op de PABO te weinig studenten waardoor een aantal docenten weg moesten. Op dat moment zat ik wel even met mijn handen in mijn haar ‘wat nu?!’. Toen de voormalig adjunct-directeur van BCO contact met mij opnam en mij vertelde dat ze een vacature voor de functie van jonge kind specialist hadden, heb ik stiekem wel even getwijfeld. Het eerste gesprek bij BCO nam al mijn twijfels weg en ik werd aangenomen. Vanaf dag één voelde ik mij als een vis in het water, het voelde direct heel goed.
Hoe zijn je taken bij BCO door de jaren heen veranderd?
Ik kwam dus als jonge kind specialist binnen bij BCO. Door veel te leren van collega’s en ‘on the job’, heb ik de rol van adviseur mij eigen gemaakt. Ik ben heel lang kartrekker geweest van de jonge kind groep, waarbij ik veel scholingen en cursussen op scholen heb verzorgd. In de loop der jaren kwam daar het begeleiden van teams en veranderingsprocessen bij. Ik heb altijd de vernieuwingen in het onderwijs gevolgd, me er in verdiept en vervolgens geïmplementeerd. Waaronder op een gegeven moment ook de wettelijke regelgevingen voor VVE-activiteiten. Ik kwam zelf uit de vroegschoolse educatie en de voorschoolse educatie werd daar nu aan toegevoegd. De voorschoolse educatie was een terrein waar ik écht in geloofde, het jonge kind waar educatie al spelenderwijs kan beginnen. Jonge kinderen moeten gezien en goed begeleid worden. Door mijn passie en kennis over het werkveld werd ik VVE-relatiemanager bij BCO. Een aantal gemeentes hadden behoefte aan advies van een deskundige over het op te zetten VVE-beleid en de verdeling van de subsidies hiervoor. Ik heb veel gemeentes ontmoet en begeleid bij dit proces. Veel maatwerk geleverd, want iedere gemeente heeft andere eisen, andere budgetten en andere wensen. Ik werd geacht alles te weten over VVE en dit vervolgens te vertalen naar de gemeentelijke maat.
Hoe heb je het werken bij BCO ervaren?
Ik vond het heel bijzonder om onderdeel uit te maken van een team professionele collega’s: elkaar helpen, kennis uitwisselen en samen zorgen voor de ontwikkeling van (jonge) kinderen. BCO investeert veel in overleg met elkaar, op de interne dagen kun je veel kennis ophalen én brengen. Inhoud staat op één. Maar wat mij altijd is bijgebleven zijn de kansen die BCO mij heeft gegeven, op het gebied van persoonlijke groei, maar ook het snel inspelen op trends, mijn kennis over het vakgebied was leidend en werd gevolgd. Daarnaast heb je als adviseur bij BCO veel vrijheid. Je gaat zelf met de klant aan de slag, voert zelf de gesprekken en bent baas over je eigen agenda.
BCO is uniek in het verzorgen van maatwerktrajecten. Maar ook dat naast de systeembegeleiding, de advieskant, ook leerlingondersteuning wordt aangeboden. Dat juist ook die andere kant van de medaille meegenomen wordt, dat is echt onderscheidend: zorg is onderdeel van het werk. Je bundelt alle krachten samen.
Welke ontwikkelingen heb je in de loop der jaren gezien op onderwijsgebied & jonge kind?
In de loop van de jaren werd de onderbouw steeds meer gezien als belangrijke doelgroep waar specifieke deskundigheid voor nodig is. Kinderen moeten in de onderbouw op een andere manier begeleid worden en spelend leren is hierbij een belangrijk gegeven. Ik zie nu veel trajecten waar kinderen ook in groep 3 spelend mogen leren lezen en rekenen. Dat vind ik heel fijn om te zien en ik ben blij dat ik daar een aandeel aan heb mogen leveren.
Naast spelend leren is ook thematisch werken weer terug. Toen ik nog kleuterjuf was, hadden we bijvoorbeeld met kerst een postkantoor opgezet. In die tijd stuurde veel mensen nog post. Maar nu moet je de kinderen leren dat er gemaild wordt, of dat je een berichtje stuurt via Whatsapp. Je aanpassen aan de tijd is dus heel belangrijk en daarbij haal je de buitenwereld naar binnen. Ook nu, met de mondkapjes en quarantaine. Kinderen zijn heel flexibel, die leg je iets uit en dan spelen ze er mee. Zo moeten ze nu in de speelhoek tijdens het boodschappen doen een mondkapje opdoen en bij thuiskomst hun handen wassen. De werkelijkheid naspelen, dat is waar het om gaat.
Hoe kijk je naar de toekomst?
Ik denk dat het heel belangrijk is om het spelende kind in de picture te houden. In de kinderopvang en de peutergroepen is een boost van nieuwe collega’s nodig. De deskundigheidsbevordering van pedagogisch medewerkers en het VVE-aanbod moet daarvoor verder ontwikkeld worden, dat blijft de komende jaren heel belangrijk. Daarnaast zouden scholen in de onderbouw meer met elkaar moeten samenwerken, op het gebied van de doorgaande lijn en het thematisch werken.
Wat is je rol nu bij BCO?
Op 3 december 2021 ben ik met pensioen gegaan. Op dit moment vervul ik de rol van associé. Dat wil zeggen dat ik aan een aantal VVE-trajecten bij gemeentes nog een bijdrage mag leveren. Ik kan het werken nog niet helemaal loslaten. Ik heb altijd met veel plezier gewerkt. En dat plezier in werken, dat wilde ik altijd aan iedereen overdragen, zodat die persoon, ook meer plezier zou krijgen in zijn/haar werk met kinderen!